Przez ostatni tydzień pracowałem ze znakomitą, bezpośrednią bazą kierownicy Simucube 2 pro DD do symulatorów wyścigowych, więc dziś zamierzam zrecenzować moje doświadczenie z rozpakowywania, instalacji, konfiguracji i, co najważniejsze, jazdy z nią. Z pewną obawą związaną z migracją z ekosystemu Fanatec, jestem bardzo podekscytowany możliwością zainstalowania i uruchomienia tej bazy. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej…
Paczki od G-Performance dotarły do Wielkiej Brytanii około 12 godzin po złożeniu zamówienia. Simucube 2 Pro, kierownica Cube Controls Formula Sport Wireless i kierownica Cube Controls GT PRO OMP . Wygląda na to, że w tym roku święta Bożego Narodzenia przyszły do mnie wcześniej.
Uderzająca jakość wykonania
To, co rzuca się w oczy w Simucube 2 Pro to jej ogromna waga. Zaskakuje cię to trochę; i w rezultacie doskonale zdajesz sobie sprawę z ostrożności, jaką musisz zachować podczas wyjmowania jej z pudełka i przenoszenia. Jestem pewien, że upuszczenie jej przed instalacją nie byłoby mile widziane!
Obudowa i piasta są wyraźnie, bardzo pięknie obrobione. Obudowa jest z litego metalu i ma mocny, przemysłowy charakter. Służy ona także jako radiator dla urządzenia. Jest bardzo cicha – nie ma tu żadnych głośnych wentylatorów.
Jako zamknięta jednostka, podobnie jak Fanatec DD2, cała elektronika sterująca znajduje się w obudowie bazy kierownicy, bez potrzeby osobnego kontrolera. Ułatwia to zarządzanie okablowaniem, chociaż dwie jednostki zasilające w tej wcześniejszej wersji trochę mnie zaskoczyły. Przy maksymalnym prądzie 24 amperów łatwo zrozumieć, dlaczego może to być konieczne – chociaż w jednostkach wysyłanych pod koniec października 2020 wystarczy już tylko jeden zasilacz.
Uderzyło mnie, że filozofia Simucube musi polegać na przewymiarowaniu wszystkiego i pozostawieniu dużego zapasu na szczytowe obciążenia i wysokie momenty obrotowe. Jest tak solidna, że masz wrażenie, iż ta Simucube będzie tu jeszcze przez tysiące lat, i być może nadal będzie działać.
Z tyłu bazy kierownicy znajdują się gniazda: interfejs USB, zdalny wyłącznik zasilania (E-Stop Connector), włącznik zasilania, złącze Simucube Expansion oraz odbiornik bezprzewodowej kierownicy – do którego dołączona jest antena bezprzewodowa.
Simucube 2 pro – recenzja
Pracowałem z tą kierownicą przez łącznie 5 dni. 3 pełne dni jazdy (~20 godzin za kierownicą) samochodami Dallara F3 oraz Global Mazda MX5 cup. Około dzień zajęła mi instalacja i zapoznanie się ze znakomitym oprogramowaniem Simucube, TrueDrive, a kolejny dzień poświęciłem na dopracowywanie ustawień zmodyfikowanych z biblioteki presetów dostępnej w TrueDrive.
Zawartość
- Instalacja bazy kierownicy
- Instalacja piasty SQR
- Oprogramowanie
- Pierwsza jazda próbna
- Ustawienia
- Jazda
(Fizyczna) instalacja
Obecnie używam stanowiska RSEAT RS1, zanim za kilka tygodni dotrze mój nowy rig 80/20. Nie szkodzi, mimo że stanowiska RSEAT RS1 są znane z pewnego ugięcia podstawy pedałów, to nadal są wystarczające do baz kierownic bezpośredniego napędu.
Montaż Simucube do małej płytki montażowej w RSEAT jest jednak bardziej kłopotliwy w porównaniu do prostoty montażu na płycie bazowej rigów 80/20 (na przykład Sim Lab P1 X (Pro) byłby idealnym rozwiązaniem), więc musiałem wywiercić kilka otworów i wykonać odpowiednie dopasowanie, aby baza kierownicy była solidnie zamontowana.
W takich momentach żałujesz, że nie masz w garażu prawdziwej wiertarki stołowej. Starannie zaznaczyłem płytę bazy kierownicy z RSEAT, najpierw wywierciłem otwory prowadzące 2 mm, używając dobrego wiertła do metalu.
Dzięki temu wiercenie otworów 8,5 mm było znacznie łatwiejsze. Uważaj tylko, aby nie naciskać zbyt mocno, bo skończysz z brzydkimi zadrami pod spodem metalowej płyty:
Z powodu wąskiej płyty odkryłem, że odwrócenie bocznych płytek montażowych uchwytu Simucube działa bardzo dobrze.
Oto wszystkie części składowe złożone i gotowe do montażu:
Uchwyt kierownicy bardzo ciasno przylega do podniesionego środka frontu bazy. Dzięki temu montaż jest bardzo prosty – wystarczy włożyć śruby (w zestawie), pozwolić im znaleźć gwint i dokręcić:
Wybrałem zamontowanie płyty bazowej RSEAT do urządzenia, a następnie przykręcenie całego zestawu do stanowiska. Gotowe, zamontowane i przygotowane do kolejnego etapu:
Montaż piasty Simucube SQR
Szybkozłączka SQR od Simucube to naprawdę bardzo wysokiej jakości produkt. Obróbka w fabryce musi być niemal idealna, ponieważ adapter QR pasuje do siebie perfekcyjnie. Nie ma absolutnie żadnego luzu w piaście (w przeciwieństwie do firmowego systemu Fanatec, który się ugina i ma luzy) – to zdecydowanie najlepsza piasta, jaką testowałem.
Jest tu także szybkozłączka (widoczna powyżej), która zabezpiecza system QR i również pasuje bardzo ciasno, więc tolerancje są takie, że po zamontowaniu nie będzie żadnego luzu.
Wszystkie śruby potrzebne do montażu piasty są dostarczane z Simucube (kierownica zawiera ich bardzo niewiele).
Zdecydowałem się użyć mocowania 70 mm PCD z przodu i z tyłu – ale dostępne są różne opcje, w zależności od osobistych preferencji:
Wszystkie elementy piasty SQR oraz tył kierownicy Formula Sport pokazane powyżej.
Uważaj podczas montażu mocowań piasty, aby wszystko było wyrównane, tak aby kierownica była możliwie jak najbardziej prostopadła do podłoża po zdjęciu z SC2. Upewnij się, że każda śruba jest dobrze dokręcona, inaczej mogą się poluzować podczas użytkowania (co odkryłem z własnego doświadczenia).
Przymocuj zmontowaną piastę (powyżej) do kierownicy i zamontuj na piaście. Po zamocowaniu do bazy kierownicy całość wygląda naprawdę bardzo profesjonalnie:
Konfiguracja oprogramowania
Oprogramowanie TrueDrive firmy Simucube posiada bardzo dopracowany interfejs użytkownika, który działa poza systemem właściwości kontrolerów gier Windows. Oprogramowanie nie wymaga typowej instalacji – wystarczy je pobrać i rozpakować do wybranego folderu. Po prostu uruchom plik wykonywalny i to wszystko. Po włączeniu Simucube wykryje, że wymagane jest zaktualizowanie oprogramowania sprzętowego:
Muszę przyznać, że cały proces jest bardzo płynny i intuicyjny. Wystarczy podążać za instrukcjami i pozwolić TrueDrive zainstalować firmware. Pojawiają się różne komunikaty i licznik postępu, dzięki czemu masz poczucie, że dokładnie wiesz, co się dzieje.
Po zakończeniu aktualizacji oprogramowania sprzętowego wyzeruj środek kierownicy, co jest bardzo intuicyjne:
Następnie aktywuj tryb wysokiego momentu obrotowego, klikając „enable high torque”, przewiń warunki użytkowania i zaakceptuj je. Wystarczy zrobić to tylko raz!
Po ustawieniu trybu wysokiego momentu obrotowego musisz podłączyć swoją bezprzewodową kierownicę.
Bezprzewodowy system Cube Controls aktywuje się po włączeniu kierownicy, pod warunkiem że bateria jest naładowana (jeśli nie, użyj kabla USB do naładowania kierownicy). Po włączeniu kierownica przechodzi w tryb wykrywania (migająca zielona dioda) na 30 sekund. Automatycznie połączy się z bazą kierownicy i pojawi się w zakładce „wireless” (ikona po lewej stronie).
Wystarczy zaznaczyć urządzenie i kliknąć „Connect selected device”.
Po podłączeniu kierownicy jesteś gotowy do jazdy!
Pierwsza jazda próbna – pierwsze wrażenia
Chciałem zobaczyć, jakie są odczucia z kierownicy „prosto z pudełka”.
Kierownica w swoim domyślnym stanie była bardzo łatwa do opanowania, z bardzo nisko ustawionym momentem obrotowym, nie było żadnych niespodzianek. Oczywiście zadziałała od razu, co świadczy o intuicyjności instalacji oprogramowania i procedury aktualizacji firmware'u.
Uznałem, że kierownica jest naprawdę płynna i technicznie bardzo satysfakcjonująca w prowadzeniu, z mnóstwem szczegółów toru wyczuwalnych przez kierownicę. Wszelkie wejścia i odpowiadające im reakcje były bardzo dopracowane – prowadziło się świetnie.
Strojenie to oczywiście podstawa i moją początkową reakcją na ustawienia kierownicy było to, że ogólny poziom force feedbacku był bardzo niski, a w efekcie szczegóły toru i siły przeciwstawne również były bardzo niskie. To nie jest mój preferowany poziom informacji zwrotnej!
Oto niektóre z wczesnych ustawień po mojej pierwszej sesji testowej w MX5. Były one oparte na domyślnych, „tylko do odczytu” ustawieniach w trybie zaawansowanym, a nie na gotowym profilu, z modyfikacją ogólnej siły, tłumienia, tarcia i bezwładności.
Chociaż moje własne ustawienia wymagały dopracowania; uznałem, że gotowy profil iRacing był niemal idealny. Jeśli chcesz czegoś, co po prostu działa – użyj gotowych profili! Jednak lubię rozumieć ustawienia; uważam, że to ważne dla każdego poważnego simracera zainteresowanego swoim sprzętem.
Co oznaczają ustawienia force feedback w Simucube?
Ponieważ będziesz wprowadzać zmiany w ustawieniach, warto zrozumieć, jak zarządzać swoimi profilami dla iRacing i innych symulatorów w TrueDrive. Aby uzyskać dostęp do gotowych profili, kliknij „Add”. Zostanie wyświetlona lista rozwijana profili dla większości głównych pakietów do simracingu.
Możesz kopiować istniejące profile, nadawać im nowe nazwy i wybrać domyślny, który będzie uruchamiany przez kierownicę po włączeniu zasilania. To przydatna funkcja, ponieważ (w przeciwieństwie do Fanatec DD2) Simucube wymaga dość różnych ustawień w zależności od używanego symulatora i samochodu.
Podczas konfigurowania Force Feedback warto robić notatki na temat tego, jak zachowuje się kierownica, aby skupić się na tych zachowaniach jako obszarach do poprawy.
Z Simucube zauważyłem kilka kluczowych kwestii do rozwiązania:
- Niskie poczucie rotacji w samochodzie nawet przy wysokim ustawieniu FFB (bardzo niska siła przeciwdziałająca)
- Zbyt dużo szumu z toru jak na miękkość samochodu (zbyt wyraźne wyczuwanie wybojów i krawężników)
Po rozwiązaniu tych dwóch problemów miałbym idealną bazę pod kierownicę! Naprawdę warto samodzielnie zbadać ustawienia, aby wiedzieć, co zamierzasz zmienić, zanim zaczniesz.
W moim przypadku kierownica wydawała się zbyt lekka, mimo że byłem zadowolony z ogólnej siły i tłumienia. Dodanie tarcia wprowadziło siłę przeciwdziałającą, której szukałem. Zmniejszenie tłumienia po dodaniu tarcia również pomogło.
Aby ograniczyć agresywność szczegółów toru, pomocna okazała się zmiana limitu szybkości narastania (Slew Rate Limit, Nm/ms). Szybkość narastania spowalnia wzrost siły (jak szybko nagłe siły pojawiają się na kierownicy), co pomogło zredukować uczucie „ząbkowania” pochodzące od szczegółów toru.
Jazda
Opcje dostrajania Simucube są ogromne i bez wątpienia różne samochody wymagają różnych ustawień w iRacing. Moje własne ustawienie MX5 było dość inne niż to, które stworzyłem dla Dallary F3.
Ustawienia Simucube 2 PRO dla Mazdy MX5 w iRacing:
Początkowo miałem problem z lekkim, nieco nieokreślonym, ale bardzo płynnym odczuciem. Na początku było bardzo mało oporu i brakowało efektu sprężyny (kierownica nie chciała wracać do centrum). Zwiększenie ogólnej siły oraz użycie ustawień tłumienia/oporu dało mi lepsze poczucie masy w mechanizmie, a co najważniejsze, znalazłem dobre przeciwstawne siły w środku zakrętu, z wyraźnym poczuciem rotacji (mam na myśli to, że kiedy samochód rotuje w zakręcie, kierownica daje ci wyczucie, ile przyczepności jest dostępne przy stałym oporze. W prawdziwym samochodzie czujesz to przez fotel). SC jest prawdopodobnie trochę zbyt płynny jak na ten typ auta, ale znalazłem ustawienie, które pozwalało na bardzo precyzyjną i satysfakcjonującą jazdę.
vs. Ustawienia Simucube 2 PRO dla Dallary F3 w iRacing:
Nigdy tak naprawdę nie opanowałem ustawień tego auta. Problem zawsze polegał na znalezieniu informacji zwrotnej w przeciwstawnej sile podczas rotacji. Okno (w którym rotujesz samochód i musisz poczuć, że opony są na granicy dostępnej przyczepności) jest w F3 i tak bardzo wąskie. Silna przeciwstawna siła, która narasta w środku zakrętu, to sposób, w jaki kierownica komunikuje rotację, nadsterowność lub poślizg!
Bez względu na to, co robiłem, nigdy tak naprawdę nie uzyskałem tej informacji zwrotnej przez kierownicę. Kolejny problem polegał na tym, że szczegóły toru (wibracje na krawężnikach, nierówności itd.) wydawały się bardzo przesadzone w porównaniu do sztywności podwozia samochodu. Mówiąc prosto, wibracje i nierówności były zbyt duże jak na samochód o takiej sztywności. Jednak, podobnie jak w MX5, samochód prowadził się bardzo łatwo i płynnie. Jestem pewien, że poświęcając więcej czasu znalazłbym ustawienia odpowiadające moim preferencjom, by kierownica była idealna.
Muszę dodać, że z tym ustawieniem zrobiłem swoje najlepsze okrążenie na Silverstone GP!
Wnioski
Simucube 2 Pro to naprawdę, naprawdę świetny sprzęt do simracingu. To jedna z najpłynniejszych i zdecydowanie najbardziej intuicyjnych kierownic, jakimi kiedykolwiek jeździłem. Informacje zwrotne mają dużo sensu i naprawdę można jeździć precyzyjnie oraz powtarzalnie na tej kierownicy.
Dla mnie jakość wykonania oraz hub SQR naprawdę się wyróżniają. Bezprzewodowa kierownica działała dla mnie bezproblemowo przez prawie 5 dni jazdy, testowania i eksperymentowania. Z przyjemnością kręciłem kolejne okrążenia i nie miałem problemu z regularnym poprawianiem tempa.
Myślę, że jak w przypadku wszystkich baz kierownic do simracingu, są plusy i minusy posiadania, i sam zastanawiałem się nad przewagami nad flagowym modelem Fanatec DD2:
Fanatec DD2 vs Simucube 2 Pro
- Włączanie momentu obrotowego przy uruchomieniu jest łatwiejsze w DD2
- Możesz dostrajać kierownicę przez menu kontrolera na wyświetlaczu DD2 z poziomu kierownicy
- W SC2 wymagana jest mniejsza początkowa konfiguracja, a gotowe ustawienia do iRacing są naprawdę dobre
- Simucube jest płynniejszy i ma wyższą jakość wykonania
- Piasta w SC bije Fanateca na głowę, nie ma żadnych luzów
- Simucube nie zamyka cię w swoim ekosystemie tak jak Fanatec, co oznacza szerszy wybór piast i kierownic
- Simucube wymaga większej uwagi przy ustawieniach FFB, aby uzyskać idealne odczucia dla każdego samochodu lub symulatora, z którego korzystasz, co może czynić ją bardziej specjalistyczną / profesjonalną kierownicą – jeśli jesteś typem osoby, która chce po prostu podłączyć i grać, są dostępne świetne presety, ale jeśli jesteś entuzjastą simracingu, który chce rozwijać swoją platformę; Simucube 2 Pro naprawdę spełnia te oczekiwania.
Heusinkveld Sprint pedały – przewodnik wstępnej konfiguracji
Jak wysokiej klasy pedały do symulatorów wyścigowych poprawią moje czasy okrążeń?